22. novembra 1941. godine u podzemnim prostorima, izgrađenim neposredno pred početak Drugog svetskog rata za potrebe trezora Narodne banke Kraljevine Jugoslavije, u eksploziji je tragično je nastradalo oko 120 lica. U organizaciji Grada užica i Narodnog muzeja Užice danas je obeležena 80.godišnjica njihovog stradanja, sveštenici užičke crkve su služili parastos a prisutne delegacije položile vence i cveće.
Kako je obraćajući se prisutnima podsetio istoričar Goran Novaković tog 22. novembra 1941. godine oko 15 sati dogodila se snažna eksplozija u početnom delu tunela koji je služio za smeštaj materijala i proizvoda fabrike u raznim fazama proizvodnje. Eksplozija se lančano širila na oba tunela i u talasima trajala sve do idućeg dana. Svi pokušaji spašavanja radnika i građana ostali su bezuspešni. Izginula je čitava smena radnika i civila koji su se zatekli u u delu tunela koji je osposobljen za civilno sklonište.
Po rečima zamenika gradonačelnika Dragoljuba Stojadinovića ovaj datum Užičane podseća na stradanje radnika partizanske fabrike oružja koja je na jedinoj slobodnoj teritoriji u ratom zahvaćenoj Evropi, proizvodila oružje i municiju za narodnooslobodilački pokret i na stradanje civila koji su se zatekli u skloništu.
“Svih ovih godina svako ko poseti mesto njihovog stradanja i zamisli strašne slike ljudi koji su ovde boravili zbog radne obaveze ili da bi se sakrili od bombi, ponese u srcu čudan osećaj da su oni još uvek tu negde prisutni u hladnim tunelima koji su bili nemi svedoci njihovih poslednjih trenutaka. Zbog toga nikada ne smemo zaboraviti žrtve eksplozije u Trezorima. Dugujemo im sećanje i poštovanje u ime otetih života, prekinutih snova i sahranjenih nada da će dočekati dane mira i potpune slobode u svom gradu”.
Vence su pored delegacije Grada Užica, položile delegacije gradske opštine Sevojno, Vojske Srbije, Prvog Partizana, Socijalističke partije Srbije, SUBNOR-a, Komunista Užica, Udruženja potomaka ratnika u ratovima 1804- 1918 “Major Kosta Todorović”, Udruženja veterana i ratnih invalida ratova od 1990. do 1999. godine i Udruženja boraca Sevojna.
