Kamena srednjovekovna tvrđava, dignuta na litici iznad Đetinje, vekovima posmatra Užice. Prvi pouzdani istorijski zapisi o Starom gradu, kako sada Užičani tvrđavu nazivaju, potiču iz 14. veka. Pominje se tada vlastelinska porodica Vojinović kao posednik tog utvrđenog grada iz koga se mogao nazirati i braniti put ka Bosni, a posle te porodice i moćni srpski župan Nikola Altomanović.
Ova tvrđava, koja je, zarad odbrane, zbog strme stene i reke na tri strane bila teško pristupačna, više puta je u svojoj istoriji rušena i ponovo utvrđivana. Kao vojni objekat oneposobljena je i porušena pošto su, 1863. godine, poslednji Turci proterani iz grada. I pored reprezentativnosti, Danas su od utvrde ostali ostaci bedema, kula i zgrada u visini od oko jedan metar (poput Sokola) na koliko su svedeni razaranjem 1863. godine, ali se i pored toga može naslutiti nekadašnji izgled
